- حسنی علوی(حُ)
قریه ای نزدیک علوی میان راه سلطان آباد اراک و اصفهان. و گاه این دو را با هم ’علوی حسنی’ گویند. مابین حسین آباد و ده حق
معنی حسنی علوی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ لَ یِ حُ سَ)
لغت نامه دهخدا
طاهر بن حسین بن طاهر بن محمد حسینی علوی. وی فقیه بود و در دولت کثیریه در حضرموت منصب امامت داشت. در شهر تریم در4 شعبان سال 1184 هجری قمری متولد شد و در شهر مسیله بسال 1241 هجری قمری درگذشت و در سال 1220 هجری قمری با وی برای امامت بیعت شد. او راست: 1- اتحاف النبیل بشرح حدیث جبریل. 2- کفایه الخایض فی علم الفرائض. 3- مجموعۀ فتاوی. (از معجم المؤلفین ج 5 ص 34 از تاریخ دولت کثیریه ج 1 ص 127 و 151 و اعلام زرکلی ج 3 ص 319)
(حَ سَ نِ عَ لَ)
لغت نامه دهخدا
ابن علی بن حسن بن عمرالاشرف بن زین العابدین علوی هاشمی، مکنی به ابومحمد اطروش. سومین پادشاه علویان طبرستان است. در 225 هجری قمری متولد و پس از قتل محمد بن زید در 287 هجری قمری به امامت زیدیان طبرستان منصوب شد. و چون مغلوب گردید، سیزده سال در دیلم بزیست و مردم آنجا را از مجوسیت به اسلام خواند و زیدی کرد و لشکری از ایشان تهیه نمود و به طبرستان حمله کرد و آن را در 301هجری قمری گشود و لقب ناصر گرفت و چون کر بود به اطروش معروف شد. در آمل به سال 304 هجری قمری درگذشت. او راست: ’الاذان و الاقامه’، ’اصول الزکاه’، ’الایمان و النذور’، ’بیع امهات الاولاد’، ’الحدود’، ’الرهن’، ’الشفعه’، ’الصلاه’، ’الصیام’، ’الطهاره’، ’السیر’، ’الغصب’، ’الاقامه’ و ’المناسک’. (هدیه العارفین ج 1 ص 269)
ابن محمد بن اسماعیل بن زید. معروف به داعی کبیر و حسن بن زید. رجوع به حسن طبری بن محمد بن اسماعیل شود
ابن محمد بن اسماعیل بن زید. معروف به داعی کبیر و حسن بن زید. رجوع به حسن طبری بن محمد بن اسماعیل شود
ابن ادریس بن عمر بن ادریس حسنی علوی، از پادشاهان بزرگ ادریسیان در مغرب الاقصی بود و پس از قتل یحیی بن قاسم به سلطنت رسید و با کاردانی و دادگری در دلهای مردم راه یافت و فاس را مرکز حکومت خود ساخت. او از عبیدالله مهدی رئیس دولت عبیدیۀ افریقا شکست خورد و پس از چند سال حبس به سال 332 هجری قمری در مهدیه در حال تبعید درگذشت.
(رَ)
لغت نامه دهخدا
یا مولی رشید. رشید بن محمد الشریف بن علی حسنی علوی، مکنی به ابوالمعز. از پادشاهان دولت سجلماسی در مغرب اقصی است. او در تافیللت به سال 1040 هجری قمری متولد شد، چون پدرش در سال 1069 هجری قمری درگذشت مردم با برادر او محمد بن محمد بیعت کردند، رشید با برادر به جنگ پرداخت و اورا در نزدیکی وجده کشت. پس مردم با وی بیعت کردند. بعد سجلماسیان با او به مخالفت برخاستند ولی رشید آنها را رام و مطیع ساخت و پس از غلبه و گرفتن بیعت ازآنان و چند جنگ مراکش را فتح کرد و در آنجا استقراریافت. وی به لقب امیرالمؤمنین ملقب گردید و به سال 1082 هجری قمری درگذشت. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 3). ورجوع به رشیدالدین شریف و معجم المطبوعات ج 1 شود
ابن حسن بن محمد بن عبدالرحمان حسنی علوی، مکنی به ابوالمحاسن و معروف به مولوی یوسف. از پادشاهان دولت علوی در مغرب دور بود. پس از برادر بر تخت نشست و به کمک دولت فرانسه غائله و قیام ’هبه الله بن الشیخ ماءالعینین’ را فروخواباند و مأموران فرانسه را در تمشیت امور سخت دخالت داد. وی در اصلاح برخی مدارس و مساجد کوشید و نخستین پادشاه مراکش بود که از فرانسه (پاریس) دیدن کرد (سال 1926 میلادی). با تألیف و شعر و کتاب انس و الفتی داشت و به سال 1346 هجری قمری در فاس درگذشت. تولد او به سال 1297 هجری قمری بود. وی پدر سلطان محمد بن یوسف پادشاه اخیر مراکش است.
ال هادی (... الی الحق) یحیی بن الحسین بن القاسم الحسنی العلوی الرسی، پیشوای فرقۀ زیدیه که در سال 220 هجری قمری / 835 میلادی در صنعاء متولد شد، وی فقیه بزرگ مذهب زیدیه شد و چندین کتاب تألیف کرد، در سال 283 هجری قمری در زمان خلافت معتضد عباسی قیام کرد و فرمانروای سرزمین مابین صنعاء و صعده شد، پیروان او در این نواحی پراکنده شدند و جنگهایی بین او و عمال بنی عباس روی داد، در سال 288 هجری قمری صنعاء را گرفت و دامنۀ متصرفاتش وسعت یافت، در مکه هفت سال به نام وی خطبه خواندند وبه نام وی سکه زده شد، بیشتر فرمانروایان یمن بعد از وی از پیشوایان زیدیه و از تخمۀ وی میباشند، وفاتش در سال 298 هجری قمری واقع شد، (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1146)، و ابن الندیم آرد: وی از فقهای زیدیه بود، او راست: کتاب الصلاه و کتاب جامع الفقه، (از الفهرست)
ابن شمس الدین بن امام المهدی احمد بن یحیی حسنی علوی (شرف الدین) ، امام متوکل علی الله از ائمۀ زیدیۀ یمن و از فقیهان و گویندگان آنان بود. پس از وفات پدر به سال 943 هجری قمری در جبال صنعا به او بیعت کردند. با ترکان وقایعی دارد و قبیله های بیشماری از او پیروی کردند. میان او و پسرش محمد بن یحیی اختلاف بروز کرد، ولی بعد توافق کردند که پدر به امر امامت و پسر به کشورداری بپردازد. او در کوکبان مستقر گشت و سپس به طفیر حجه منتقل شد و در آنجا بینایی خود را از دست داد و به سال 965 هجری قمری درگذشت. از آثار اوست: 1- الاثمار. 2- الازهار. 3- الرساله الصادعه. 4- الجوابات والرسائل. تولد یحیی به سال 877 هجری قمری بود.
ابن یحیی بن احمد بن یحیی حسنی علوی، امام زیدی یمانی. از دانشمندان بود و تألیفاتی دارد. در دیه ریده از بلادحاشد یمن سکنی گزید و به ’داعی الی الله ’ ملقب شد. به صعده رفت و مدتی بزیست و از آنجا به نجران و از آنجا به صنعا و ذمار و انس و جز آن رفت و بین او و پادشاهان معاصرش جنگها درگرفت. و سرانجام در سال 403 هجری قمری درگذشت و در صعده مدفون شد.